30 mrt en 1apr. Van Makassar naar Sengkang
Door: Joop
Blijf op de hoogte en volg Joop
01 April 2014 | Indonesië, Sengkang
31maart 2014 van Makassar naar Bira (225km)
Om& 9 uur precies verlaten we het hectische Makassar. Een miljoenenstad waar 's morgens ook nog eens heel wat mensen bijkomen vanuit de omliggende dorpen en eilanden. Een eindeloze stoet van brommertjes en scooters rijdt ons tegemoet als we de stad verlaten. Pas na ruim een uur rijden wordt het wat rustiger en komen we op het platteland. Langs de weg veelal houten of bamboehuizen gebouwd op palen. Onder het huis is ruimte voor opslag, een karbouw, de was of spelende kinderen. Omdat het vannacht stevig geregend heeft is het vooral een modderpoel onder de huizen. Na een paar uur zon, merk je daar trouwens niets meer van. Door de kwaliteit van de weg en de drukte en doordat we telkens dwars door dorpen rijden tuft ons Mitsubishi busje langs de kampongs en Dessa's in het binnenland, waarbij we kunnen genieten van eindeloze natuur, rijstvelden en bomen met de meest exotische vruchten. Een kop koffie bij een stalletje langs de weg is een welkome onderbreking. Oppassen dat je niet het onderste uit de kan wilt, dus voorzichtig drinken, "anders heb je de bek vol drab".
Bij het passeren van een regenwoud gaan we even van de hoofdweg en bezoeken een waterval. Hiervoor moeten we een stukje lopen en zodra je het woud inloopt voel en ruik je het warme en vochtige klimaat. Vlakbij onze eindbestemming in Bira nemen we een kijkje bij de scheepswerven waar de grote houten zeilschepen die de verbinding tussen de eilanden onthouden met de hand worden gemaakt. Wat een vakwerk. Zo'n timmerman mag bij mij direct de kozijnen komen maken. Door een miscommunicatie met onze chauffeur, die slechts een handjevol Engelse woorden beheerst, zitten we een uur op hem te wachten om verder te gaan, terwijl hij 300 meter verderop op ons zat te wachten. Dus met een kleine vertraging arriveren we bij hotel Anda Beach. Gelegen aan een spierwit strand en wederom met uitzicht op zee.
1 april 2014, van Bira naar Sengkang (287km)
We verlaten vandaag de kust en rijden in noordelijke richting naar het Tempe meer. Opvallend dat het hier net even welvarender lijkt dan aan de andere kant van het eiland. Meer stenen huizen en alles wat beter verzorgd. Ook de wegen zijn hier wat beter. Laat in de middag bereiken we Sengkang, een middelgrote stad. Toerisme is hier nauwelijks, dus ook de hotelfaciliteiten zijn minimaal en in een erg eenvoudig hotelletje overnachten we deze keer. Niet erg, het is redelijk schoon en de bedden zijn goed. Ruikt alleen naar kamferballen op de kamer, maar hoeven we ook niet bang te zijn dat de motten onze kleren opvreten.
Snel na binnenkomst in het hotel moeten alweer vertrekken naar de boot voor een tochtje op het meer. In twee kleine boten die lijken op een, kano met buitenboordmotor, varen we het meer op door een prachtig en zeer uitgestrekt natuurgebied. Na een klein uur varen komen we bij de "Floating houses" ( drijvende huizen ).
Een kleine honderd gezinnen wonen in deze bamboe-huizen op het meer. Man, vrouw en meerdere kinderen en leven van de visvangst. De huizen drijven in groepjes bij elkaar en worden met de stroming meegedreven over het meer. Onvoorstelbaar dat je in dit soort omstandigheden kan leven. We worden uitgenodigd in een van de huizen en kopen van de bewoonster gebakken banaan, die we met een kop thee, in het huis nuttigen. Je gelooft je ogen niet als je ziet hoe eenvoudig deze mensen wonen. Een kampeervakantie in een lekke tent, met een 1 pits gasstelletje en een poreus luchtbed is er een luxe vakantie bij.
Een ervaring rijker varen weer terug naar Sengkang. Uit eten lijkt lastig en alleen wat kleine lokale Chinese tentjes in deze grote stad. Heel gezellig ingericht met badkamertegels tot aan het plafond voor de akoestiek en plastic tafels en stoelen voor de sfeer. En tot overmaat van ramp, geen bier. Dorstig na een lange dag worden we door het strenge moslimgeloof in deze regio gedwongen om een alcoholvrij drankje te nemen. Volgens onze chauffeur wordt nergens alcohol geschonken in de stad. Gelukkig is er in het hotel nog wel een flesje Bintang te krijgen en kunnen we onze dorst toch nog met een pilsje lessen.
Nu slapen en morgen door naar Toraja, waar we 4 dagen zullen verblijven.
Om& 9 uur precies verlaten we het hectische Makassar. Een miljoenenstad waar 's morgens ook nog eens heel wat mensen bijkomen vanuit de omliggende dorpen en eilanden. Een eindeloze stoet van brommertjes en scooters rijdt ons tegemoet als we de stad verlaten. Pas na ruim een uur rijden wordt het wat rustiger en komen we op het platteland. Langs de weg veelal houten of bamboehuizen gebouwd op palen. Onder het huis is ruimte voor opslag, een karbouw, de was of spelende kinderen. Omdat het vannacht stevig geregend heeft is het vooral een modderpoel onder de huizen. Na een paar uur zon, merk je daar trouwens niets meer van. Door de kwaliteit van de weg en de drukte en doordat we telkens dwars door dorpen rijden tuft ons Mitsubishi busje langs de kampongs en Dessa's in het binnenland, waarbij we kunnen genieten van eindeloze natuur, rijstvelden en bomen met de meest exotische vruchten. Een kop koffie bij een stalletje langs de weg is een welkome onderbreking. Oppassen dat je niet het onderste uit de kan wilt, dus voorzichtig drinken, "anders heb je de bek vol drab".
Bij het passeren van een regenwoud gaan we even van de hoofdweg en bezoeken een waterval. Hiervoor moeten we een stukje lopen en zodra je het woud inloopt voel en ruik je het warme en vochtige klimaat. Vlakbij onze eindbestemming in Bira nemen we een kijkje bij de scheepswerven waar de grote houten zeilschepen die de verbinding tussen de eilanden onthouden met de hand worden gemaakt. Wat een vakwerk. Zo'n timmerman mag bij mij direct de kozijnen komen maken. Door een miscommunicatie met onze chauffeur, die slechts een handjevol Engelse woorden beheerst, zitten we een uur op hem te wachten om verder te gaan, terwijl hij 300 meter verderop op ons zat te wachten. Dus met een kleine vertraging arriveren we bij hotel Anda Beach. Gelegen aan een spierwit strand en wederom met uitzicht op zee.
1 april 2014, van Bira naar Sengkang (287km)
We verlaten vandaag de kust en rijden in noordelijke richting naar het Tempe meer. Opvallend dat het hier net even welvarender lijkt dan aan de andere kant van het eiland. Meer stenen huizen en alles wat beter verzorgd. Ook de wegen zijn hier wat beter. Laat in de middag bereiken we Sengkang, een middelgrote stad. Toerisme is hier nauwelijks, dus ook de hotelfaciliteiten zijn minimaal en in een erg eenvoudig hotelletje overnachten we deze keer. Niet erg, het is redelijk schoon en de bedden zijn goed. Ruikt alleen naar kamferballen op de kamer, maar hoeven we ook niet bang te zijn dat de motten onze kleren opvreten.
Snel na binnenkomst in het hotel moeten alweer vertrekken naar de boot voor een tochtje op het meer. In twee kleine boten die lijken op een, kano met buitenboordmotor, varen we het meer op door een prachtig en zeer uitgestrekt natuurgebied. Na een klein uur varen komen we bij de "Floating houses" ( drijvende huizen ).
Een kleine honderd gezinnen wonen in deze bamboe-huizen op het meer. Man, vrouw en meerdere kinderen en leven van de visvangst. De huizen drijven in groepjes bij elkaar en worden met de stroming meegedreven over het meer. Onvoorstelbaar dat je in dit soort omstandigheden kan leven. We worden uitgenodigd in een van de huizen en kopen van de bewoonster gebakken banaan, die we met een kop thee, in het huis nuttigen. Je gelooft je ogen niet als je ziet hoe eenvoudig deze mensen wonen. Een kampeervakantie in een lekke tent, met een 1 pits gasstelletje en een poreus luchtbed is er een luxe vakantie bij.
Een ervaring rijker varen weer terug naar Sengkang. Uit eten lijkt lastig en alleen wat kleine lokale Chinese tentjes in deze grote stad. Heel gezellig ingericht met badkamertegels tot aan het plafond voor de akoestiek en plastic tafels en stoelen voor de sfeer. En tot overmaat van ramp, geen bier. Dorstig na een lange dag worden we door het strenge moslimgeloof in deze regio gedwongen om een alcoholvrij drankje te nemen. Volgens onze chauffeur wordt nergens alcohol geschonken in de stad. Gelukkig is er in het hotel nog wel een flesje Bintang te krijgen en kunnen we onze dorst toch nog met een pilsje lessen.
Nu slapen en morgen door naar Toraja, waar we 4 dagen zullen verblijven.
-
01 April 2014 - 17:33
Ger Abbring:
Weer een mooi reisverslag, ik heb het met genoegen gelezen, erg sfeervol.
Ik ga natuurlijk niet elke keer reageren, maar lezen doe ik het wel, daar kun je van op aan!
De hartelijke groeten,
Ger -
01 April 2014 - 20:57
Maurice Sewalt:
Goedenavond jonge lui(jullie slapen al natuurlijk)
Wat een leuk verslag weer en levendig geschreven!
Ik zie het zo weer voor me allemaal...zo word de heimwee naar indo-indoland alleen maar groter...
Maar tis jullie gegund dus lekker genieten!!
Grts uut nimwegen -
01 April 2014 - 23:43
Ger Keijzers:
Fijn dat alles goed gaat. 't Lijkt me knap warm daar (hier trouwens ook voor de tijd van het jaar; 20 graden!)
Was op zoek naar foto's, kan er maar 5 vinden. Klopt dat?
Groet,
en heel veel plezier verder,
Ger. -
02 April 2014 - 19:23
Jan Beijering:
Met veel belangstelling volgen wij de Indonesie-vakantie van jullie via de uitgebreide reisverslagen van Joop. Wij wensen jullie nog heel veel fijne dagen en uiteindelijk wel weer gezond thuiskomen.
H.G. Jan & Sien -
03 April 2014 - 11:55
Sito En Dita:
4 april
Een prachtig reisverslag die wij met plezier lezen.
Zo blijven we op de hoogte van jullie welzijn en ervaringen.
Wij hebben het gevoel dat we het zelf beleven en daar worden we al moe van.
Jullie hebben het erg druk met het verwerken van alle belevenissen.
Geniet samen met jullie vrienden van dat alles en doe rustig aan en wees voorzichtig.
Sito en Dita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
