Alweer een ceremonie

24 & 25 april 2014, Singaraja, Bali, Indonesië
Alweer twee enerverende dagen achter de rug. Het begon donderdag toen we om een uur of tien uit Ubud vertrokken naar de noordkust van Bali. In een comfortabel busje van het merk Nissan, wist onze chauffeur een prachtige route te bedenken. Regelmatig werd er gestopt om van het uitzicht te genieten en voor het maken van een foto. Bij het Bratan meer, waar we 4 jaar gelden ook al eens zijn geweest, stopten we voor een lunch. Met ons nog een aantal touringcars zodat het in het buffetresaturant een drukte van belang was. Maar, het moet gezegd, het eten was overvloedig aanwezig en erg lekker.
Even daarvoor hadden we nog een stop bij een plaatselijke bloemen- en plantenmarkt, waar ze Gerard pas 's avonds laat hebben terug gevonden ;-)
De middag was al aardig gevorderd toen we op onze bestemming aankwamen. Een villa, 15 km ten oosten van Singaraja. Een ongelooflijk mooi plekje, direct aan zee. Schitterend huis, van alle luxe en comfort voorzien en een zwembad zoals je alleen op plaatjes in dure woonmagazines tegenkomt. Vriendelijk en behulpzaam personeel en 's avonds werd ons een prima maaltijd voorgezet.
Onderweg werd ons door de chauffeur verteld dat Bali zo'n 8 miljoen inwoners heeft, maar 13 miljoen brommers. Kleine, lichte motorfietsjes, meestal 125 tot 250 cc, die in heel Indonesië het vervoermiddel bij uitstek zijn. Hele gezinnen worden hierop vervoerd. Vader aan het stuur, klein kind staande voor vader op de treeplank, dan kindje achter vader en dan moeder helemaal op het achterste eindje. En dat scheurt dan met gemak met een gangetje van 50 tot 60 kilometer mee in het verkeer. En denk niet dat dit een uitzondering is. Je ziet het echt om de haverklap. De plaatselijke kroepoekboer, vervoer van een varken of geit naar de markt, een rijdend filiaal van Blokker, of de medicijnman met tientallen potjes en zalfjes. Het gaat allemaal op de brommer.
Omdat ons huis behoorlijk afgelegen staat, heb ik dus maar besloten om mijn (slapende) motorrijbewijs weer tot leven te wekken en ook een brommertje te huren. Een vrij nieuwe 125 cc Honda is nu de komende dagen ons vervoermiddel. Om de huurprijs hoef je het in elk geval niet te laten. Drie euro per dag, all in.

Na een lange nacht, met op de achtergrond het ruisen van de branding worden we na het ontbijt attent gemaakt op een begrafenisceremonie in de kampong aan de overkant van de straat bij de villa. Nu hebben we natuurlijk al de nodige ceremonies en confrontaties met de doden gehad, vooral tijdens ons verblijf in Toraja, maar een Balinese begrafenis is toch ook wel iets heel kleurrijks en bijzonders. Dat willen we dus niet missen. In de brandende zon zijn we getuige van alle voorbereidingen en direct worden we uitgenodigd om erbij te komen zitten, foto's maken, geen enkel probleem en wilt u ook koffie of thee?
De hele kampong loopt uit en alle familieleden prachtig uitgedost in soms traditionele klederdracht en schitterende kleuren. Eten en drinken volop aanwezig en de Hindoe-priester neemt de offers in ontvangst en strooit rijst over de route die gelopen moet worden.
Dan volgt een processie waarin een prachtige houten tempel gedragen wordt, een beeld van een karbouw, familieleden met de overledene en met allerlei meegebrachte offers, in de vorm van fruit, bloemen en etenswaren en een tweetal Gamalanorkesten.
Bij zijn Dessa wordt de overledene met veel omhaal en vertoon op de tempel gedragen en voeren Balinese dansers een schijngevecht uit waarin de kwade en goede geesten elkaar bestrijden. Natuurlijk winnen de goede geesten en gaat de processie weer teug naar het startpunt. Op dat moment haken wij af. Het geheel heeft al meer dan twee uur gekost en alles in de brandende zo'n bij een gevoelstemperatuur die aardig naar de 40 graden loopt.
De hele ceremonie duurt nog de gehele dag en gaat door tot midden in de nacht. Hoe mooi het schouwspel ook is, wij verlangen naar ons zwembad.
In de middag maak ik mijn eerste tourtje op de motor en doe wat boodschappen. Marga en Gerard hebben massage aan huis. Voet en bodymassage wordt in heel Indonesië ruimschoots aangeboden en bij thuiskomst laat ik me overhalen om ook nog een voetmassage te nemen.
Al met al weer een fantastische dag, die straks weer wordt afgerond met een lekkere maaltijd.